Bazen İyi Geceler Demeyi Bilmek Gerek, Merhabayı Bildiğin Kadar

Sıralı mıdır herşey sizde? Bende değildir. Az miktardaki dostlarım geleceklerse bir akşam, heyecanla kurgularım herşeyi önceden. Sonra ise bilindik bir kuzey yıldızı ritüeli: Herşey doğaçlama, herşey spontan. Farkettiniz di mi ne çok acaip kelimeyi kullandım iki cümlenin eskortluğunda. Hala da kullanmaya devam ediyorum.
Mamafih keyifsizim bu gece. Düşündüğüm bir düşünce var dünden beri; gerçekten bir yazar olabilir miydim ben. Şöyle beş bin hadi biraz daha şımarayım on bin civarında bir okuyucum olabilir miydi?
Olabilirdi. Belki fazlası bile olabilirdi. Ama ben yazım dünyasının bir parçası değilim.
Bu yaşamda bir kelebek olmak istedim ama tanrım hayır dedi, sen bir kelebek ömrü yaşayamayacak kadar yaşlısın. Hatta susmadı, istiridye ömrü bir deniz takısı olsan, boyundan boyuna dolaşsan, pembe beyaz boyunlarda kimbilir hangi dudaklara denk gelsen..
Buna da ben izin vermem dedi tanrım. Çünkü bilirim sen zeki kullarımdansın..
Sen bir şelaleye geldiğinde durup elini ışığa doğru tutanlardansın.(*)

Dün merhaba demiştim inatla, yeniden, biteviye geceyarısı merhabaları..
İşte şimdi sırf merhaba demeyi bildiğim için(**) hala inatla yine inatla hatta biteviye geceyarısı dilekleri..

İyi geceler..