biSGen-eLvitodeLLa

Hesaplamaya başlayınca ilk kareler kolay gitmiş. Birinci kareye bir buğday, ikinci kareye iki buğday, üçüncü kareye dört buğday... Ancak 10. kareye gelindiğinde toplam 1023 buğday vermeleri gerekiyor. Bu yaklaşık bir avuç buğdaya denk gelir. Hesabın hep böyle gideceğini, rahibe hep böyle üç beş buğday vereceklerini zannediyorlardı. Zaten 15. karede yalnızca 1,5 kilo buğday vereceklerdi. 25. kareye gelince vermeleri gereken buğdayın 1,5 ton olduğunu görmüşler ama fazla heyecanlanmamışlar. Oysa 31. kareye gelince bu işin şakası olmadığını anlamaya başlamışlar, çünkü vermeleri gereken buğday 92 tonmuş. Yine hesaplamaya devam etmişler. 49. kareye geldikleri zaman 24 milyon ton buğday vermeleri gerekiyor. Bu ise bugünkü Türkiye’nin bir yıllık buğday üretiminden fazla. 54. kareye geldiklerinde ise 771 milyon ton buğday vermeleri gerekiyor toplam olarak. Bu da dünyamızın bugünkü ölçülerine göre 1,5 yıllık buğday üretimi... “Madem başladık hesaplara, devam edelim” deyip bitirmişler. 64. kare …

Türkler otomobilden önce atlarına düşkündüler. Öyle ki, atları öldüğünde derisini yüzer ve içini samanla doldururlardı. Gözlerini önünden ayırmadıkları bu heykele de “kipi” adını verirlerdi. Bu sözcük Türkçemizde “gibi”ye dönüşmüştür. (s.22)
SUNAY AKIN
ÖNCE ÇOCUKLAR VE KADINLAR
ÇINAR YAYINLARI
1.BASIM İSTANBUL, EKİM 1999

Ömer Hayyam, küp denklemleri ile ilgili ciddi bir eser yazmaya koyuldu. Bu cebir'sel denklemin bilinmeyenine, Arapça "şey" diyordu. Bu sözcük İspanyolca yapıtlarında Xay diye yazıldığından, zamanla X  biçimi alacak ve bilinmeyeni göstermekte kullanılan evrensel X harfine dönüşecekti.
Amin Maalouf, Semerkant, s.34

Eisenstein’ın sinemanın baş yapıtlarından ilki sayılan “Potemkin Zırhlısı” filminin müziği Alman besteci Edmund Meisel tarafından hazırlanır. Müzik öylesine etkileyicidir ki bazı ülkelerde filmin gösterilmesine izin verilse de müzik yasaklanır. Meisel’in bu etkileyici bestesi ne yazık ki kayıptır. (S.152) SUNAY AKIN
ÖNCE KADINLAR VE ÇOCUKLAR
ÇINAR YAYINLARI
I. BASIM İSTANBUL, EKİM 1999

Osmanlı örgütlü bir toplumdur, her mesleğin loncası külhanbeylerin bile tarikatı vardır ve ismi de  “LAYHARİ”dir. Gazneli döneminde, 10. Asırda yaşamış, şarap fıçılarının dibinde kalmış tortuları yemekle meşhur Layhari, çamur yiyici demektir.(s.108 ) NİHAT GENÇ
“Köpekleşmenin Tarihi”
İletişim Yayınları

Ses nedir frekans nedir diyorsanız şuraya bakmanızı tavsiye ederim.

"Dinleyen her zerreye bir hitabım var benim
Kâinat isminde hiçten bir kitabim var benim.
Ya hitabımdan okusun ya kitabımdan beni,
Yazdığım efsânede on altı bâbim var benim!
Hey etimde müttefik magrible maşrik, veche yok,
Gayr-i mer i zerrede bin aftâbim var benim`"

14 Haziran 1879'da, babası Bafralı Hafız Hasan Fehmi Efendi`nin rüştiye öğretmeni olarak görevli bulunduğu Bodrum`da dünyaya geldi. Tam adı Tevfik Kolaylı'dır. Yergi şiirleriyle, kalenderce ve kural tanımaz yaşantısıyla, içki düşkünlüğüyle tanınan şair ve neyzen. ‘‘Neyzen Tevfik’’ diye anılır.
Babasının görevli bulunduğu Urla kasabasında amatör bir neyzenden nota ve usul bilgileri öğrenerek başladığı ney çalışmalarını kendi kendine ilerletti. İzmir İdadisi'ne girdiyse de bitirmeden ayrıldı. Bu arada gene kendi kendine Farsça öğrendi. İzmir Mevlevihanesi'ne girdi. Daha sonra İstanbul'a yerleşerek Galata ve Kasımpaşa Mevlevihanelerine devam e…