RE BEMOL MAJÖR Uçsuz bucaksız alanların, bozkırların, açıklığın tonudur. Çok çeşitli duyguları anlatmaya elverişlidir. Re bemol majör, bütün siyah tuşları içine alması, en uygun, beklenen anlarda iki beyaz tuşu yardıma çağırması dolayısıyla, olağanüstü "piyanistik" bir ton sayılır. Liszt'in bu tondaki etüdünün tını zenginliğine, sol elin, bu zenginliği sürdürmek için sağ elin üzerinden aşmasına bakalım yeter! Dizinin öbür yanındaysa, Debussy'nin Clair de Lune'ü çıkar karşımıza ; bu ince, kırılgan parça, bir ay ışığı görünümünü canlandırır. Çaykovski'nin Birinci Piyano Konçertosu sözde Si bemol minör olarak bilinir ama, o pek ünlü, ilk tema'sı açık açık, Re bemol majör üçlüsüne dayanır. Rahmaninov'un "Bir Paganini Teması Üzerine Çeşitlemeler"inin on sekizincisinde ilginç bir geçiş vardır; besteci burada, La minör'den asıl temayı büyük bir ustalıkla Re bemol majör'e çevirir. Amerika'da müzik mağazalarının raflarını, "Deep Purp...