Batı müziğinde iki sesin arası iki eşit parçaya bölünmektedir ve arada kalan ses diyez ya da bemol ifadeleriyle tanımlanır. Ancak Türk Müziğinde iki notanın arası her birine koma ismi verdiğimiz 9 eşit parçaya ayrılmaktadır. 1,4,5 ve 8 komanın özel isimleri ve harfleri(rumuz) vardır. Makamları ortaya çıkaracak olan dörtlü ve beşliler oluşturulurken bu isimler ve harflerden yararlanılır.
“Kafam yerinde değiL. Gücümün sonuna geLdim. Ve gözLerimin önünden bu meçhuLün görüntüsünü kovamıyorum.. Onu sürekLi oLarak bana rica ederken, sabırsızca çaLışmaya zorLarken görüyorum. Devam ediyorum. Çünkü besteLemek, beni, dinLenmekten daha az yoruyor. ÜsteLik, artık yüreğime başka bir şey aLmak istemiyoum. Saatin çaLdığını bana duyuran bir şeyLer hissediyorum. Yeteneğimden yararLanamadan bitirdim. BununLa birLikte yaşam ne kadar güzeLdi ve korunarak geLişen mesLek ne kadar şansLı… Fakat, insanın kendi yazgısını değiştirmesi oLası değiL. Kimse, günLerini beLirLeyemez. Boyun eğmek gerek. Tanrı bundan hoşnut oLacak… Bitiriyorum.
Bu benim cenaze şarkım, ve onu yarım bırakmak zorundayım. “
Bu satırLar Mozart’ın, en iyi Librettisti Lorenzo da Fonte’ye, Kont WaLsegg’in eşinin anısı için sipariş ettiği ünLü Requiem’i ( K. 626 ) yazarken yoLLadığı bir mektuptandır. Mozart çok hastadır, keza eseri bitirimeden 5 AraLık 1791’de öLür. Mozart son anına kadar Requiem’i sayıkLamıştır.
Kaynak / aLıntı : Cavidan SeLanik, Müzik Sanatının TarihseL Serüveni, Doruk YayımcıLık, Ankara, 1996, s.141
Requiem : ÖLüLerin ruhLarının rahat etmesi amacıyLa besteLenen dini bir müzik türüdür.
Yorumlar