Batı müziğinde iki sesin arası iki eşit parçaya bölünmektedir ve arada kalan ses diyez ya da bemol ifadeleriyle tanımlanır. Ancak Türk Müziğinde iki notanın arası her birine koma ismi verdiğimiz 9 eşit parçaya ayrılmaktadır. 1,4,5 ve 8 komanın özel isimleri ve harfleri(rumuz) vardır. Makamları ortaya çıkaracak olan dörtlü ve beşliler oluşturulurken bu isimler ve harflerden yararlanılır.
bir sabah ürkek, mahcup kapına gelsem, uyandırsam seni kuşlardan önce gün ağarıyorken. sevinir misin beni görünce? yaşarken sabahın sessizliğini şaşırır, telaşlanır mısın? gösterir misin sevindiğini? anlatır mı yüzünün her çizgisi, sevildiğimi... bir sabah, yorgun argın henüz güneş doğmadan toplasam tüm cesaretimi ve umutlarımı alıp yanıma. gelsem kapına. yalnızlığımı, bir de sensizliğimi bıraksam avuçlarına. soran gözlerle bakar mısın yüzüme? yoksa güler mi göz bebeklerin gösterir misin mutluluğunu? söyler misin beni ne çok özlediğini? gün doğarken bölsem tatlı uykunu hiç beklemediğin bir anda, saçlarım uçuşarak geliversem seher yeliyle bir serçenin gelişi gibi habersizce konuversem dallarına. ürkek ve mahcup bıraksam kendimi kollarına sıkıca sarılıp kucaklar mısın? sabah ayazı titretirken içimi gelsem diyorum, hiç beklemediğin bir sabah. ısıtır mısın bakışlarınla yüreğimi? ama hiç sormadan ‘’nerelerdeydin?’’diye sitem etmeden, oturtup baş köşeye bir çay koyup ocağa ellerin ellerimde,